Dat woord is voor mij altijd een vage bedoening geweest. Passie. Zo’n term waarvan ik eigenlijk de betekenis nog niet van wist. Ik ben van het MBO naar het HBO gerold en daarna heb ik de tijd genomen om te ontdekken wat dat woordje ‘passie’ nou eigenlijk betekende. Negen jaar verder kon ik er nog steeds niets mee.

Goed. Misschien het onderwijs dan maar? Ja. Nee. Toch weer ja, toch weer nee. Ik wist het niet zeker. Ik zal vast weer veel verhalen over passie te horen krijgen en waarschijnlijk haal ik weer mijn schouders erbij op. Ik waagde een gok, we doen het gewoon.

Ik doe nog niet zo lang mee in het onderwijs, nu bijna twee en een half jaar. Maar ik durf nu eindelijk volmondig te zeggen wat het betekent om passie voor je vak te hebben.

Ingewikkelde vragen als ‘Hoe zorg je voor gelukkige kinderen in je klas?’ en ‘Hoe leer ik ze lezen, schrijven, rekenen, tekenen, muziek maken, met elkaar spelen en achter hun kont op te ruimen?’, zijn oh zo gaaf om over na te denken. Ik weet nu een beetje hoe het moet, maar ik wil er nog zoveel meer van weten.

De wil om jouw vak uit te voeren en er beter in te worden, dat is passie hebben voor je vak. In mijn geval zijn het de kinderen die dat dag in, dag uit bij mij aanwakkeren.

Bram Roding, leraar in opleiding